اگر اشتباه نکنم سال ۷۷ بود . تعدادی  نمایش کوتاه کمدی (یا به قول امروزی ها:نمایش طنز!!) برای تلویزیون کار کرده بودم.(نویسندگی و کارگردانی)یکی از آنها نمایش کوتاه و موزیکالی بود درباره بی سوادی با عنوان(گئت ساواد اورگش مشه قربان عمی).در این کارعلاوه بر شعر ،اجرای موسیقیی اش هم بر عهده ی خودم بود و در ضبط استودیویی این ترانه عضو گروه کر نیز بودم!...تکخوان این کار "افشین متقی" بود  نقش مشه قربان را هم "کاظم غلامی پور" ایفا می کرد، شعرش را ذیلا درج می کنم:

قلبیوی توتموش بئسوادلیق غمی

یوخدور ایشیق، تار گؤروسن عالمی

بو یارایا دینله دئییم مرهمی

علم قوی اولسون اوره گین همدمی

گئت ساواد اؤرگش مشه قوربان عمی!

*

یازقی باشارسان یازاسان نامه لر

بیر قلم آلتیندا گزه ر یوز شهر

دائیم اوشاقلاردان آلارسان خبر

شاد ائله سن ایرباهیمی-اکرمی

گئت ساواد اؤرگش مشه قوربان عمی!

*

سن ده ساواد اولسا اوخورسان کتاب

چوخلو سواللارا تاپارسان جاواب

اوندا بیلرسن نه دی علم حساب

اورگه شه سن تفریقی -ضربی- جَمی

گئت ساواد اؤرگش مشه قوربان عمی!

*

بو ساوادین فایداسی چوخدور هله

سن اوخو یاز مرحله به مرحله

چونکه باشاردین قلم آلدین اله

نامه یازیب شاد ائله جام جمی

گئت ساواد اؤرگش مشه قوربان عمی!